Op 1 mei 1967, kort na middernacht werd ik geboren te Ninove. Als kind groeide ik op, omringd door de liefhebbende zorg van m’n ouders, bossen, een prachtige tuin en de Molenbeek. Samen met een oudere broer en een jongere zus kon ik genieten van deze natuurrijke omgeving. In de lagere school vroeg de meester ons een tekening te maken van wat we later graag zouden worden. Ik tekende een trommelende figuur…ja, toen al sluimerde de liefde voor ritme en percussie.

​

Op m’n zeventien trokken we met de klas op bezinning naar de Norbertijnerabdij van Tongerlo. Die tweedaagse zou een blijvende indruk op mij nalaten en werd het begin van een lange zoektocht naar “het geheim” van monastiek leven. In Leuven studeerde ik vergelijkende religie-wetenschap; mijn kot hing vol met posters van zen-monniken, maar het zou pas veel later zijn dat ik de praktijk- de concrete beoefening van leven in aandacht - zou ontdekken. Na mijn burgerdienst leefde ik zes maanden mee met de “Fraternité monastique de Jerusalem”. Een woestijntocht in Algerije met de Toearegs en veel liturgische diensten rijker verliet ik de gemeenschap wegens te scherpe onbeantwoorde verwachtingen die in mij gewekt waren. Later, op tocht met de organisatie “For mother earth” ontdekte ik via het boek over het leven van Peacepilgrim het belang van bevestigende gedachten. Een ontdekking die later via lectuur van “Liefhebben een levenskunst” van Frank Andrews zou verder uitkristalliseren tot het helder voor ogen zien dat het op spiritueel vlak een wereld van verschil maakt als je de liefde die je voor ogen hebt, beaamt als zijnde in potentie aanwezig in jezelf , eerder dan ze te verwachten van buitenaf. De toon van het op stap gaan met een affirmerende mantra was gezet en is tot op vandaag een leidraad die mij kracht geeft zoals een trouwe vriend dat kan doen.

Het boek "Boeddha leeft, Christus leeft" van de Vietnamese zen-leraar Thich Nhat Hanh vormde de aanleiding voor het bezoeken van hun meditatie-centrum Plumvillage. In 2003 namen mijn vrouw en ik de vijf aandachtsoefeningen aan (zie www.aandacht.net) en deze vormen een blijvende leiddraad voor ons samenleven.

​

Het stevig doorbreken van de muziek kwam er door de ontmoeting met Gasigwa, een “collega-bezinningsbegeleider” die me leerde lachen en luisteren naar Afrikaanse ritmes. "Luisteren, Bert, eerst luisteren en de ritmes opnemen in jouw auditief geheugen en dan pas spelen en soleren." Op één van die klasbezinningen stapte Joanna binnen in de ruimte waar ik twee dagen met haar klas zou mogen optrekken. “Love at first sight”, jawel, als je daarmee bedoelt dat iemands vriendelijke uitstraling een zodanige indruk op je nalaat dat je spontaan gaat teruglachen naar haar glimlach die je zo warm omhult met goedhartigheid. “Your smile is beautiful” schreef ik op een kaartje, op aanraden van Kristof, andere collega-bezinningsleider. Ik had het in mijn achterzak klaar zitten, maar was niet van plan om het af te geven…die grens durfde ik niet te overschrijden, zeg maar. En toen kwam het moment van afscheid: Joanna schoof als één van de laatsten aan in de rij voor de bus…ze keek me recht in de ogen, terug die stralende glimlach en heel verrassend zei ze : “Ik heb iets voor jou!” Een tekening, een vluchtige schets op een dun serviette-blaadje, van een salamander-achtig wezen, en als toemaat zeven sterren en een spiraal. “Oh, maar ik heb ook iets voor jou!”: jawel, het kaartje met mijn adres erop en “Your smile is beautiful!” Vandaag zijn we vier dochters verder en het blijven zien van Joanna’s glimlach is voor mij “een aandachtsoefening” die onze relatie wakker houdt! 

​

Mijn diploma van master in de vergelijkende religie-wetenschap heeft me op vele plaatsen gebracht en verscheidene maatschappelijke rollen doen spelen : die van leraar, van pastoraal medewerker, van vormingswerker in het volwassenenonderwijs en, jawel, ook van gevangenisaalmoezenier. Het werken met en voor jongeren (17-18-jarigen) blijft een constante en de zoektocht om zo authentiek mogelijk in m’n rol te gaan staan, blijft elk schooljaar opnieuw een uitdaging.

 

Daarnaast is het spelen als muzikant ook een passie die in de loop der jaren professioneel steeds meer en meer vorm krijgt. Het spelen als percussionist bij de folkgroep “Fluxus” is hierbij zeker een stevige aanzet geweest van een lang en boeiend muzikaal avontuur. Het opnemen van m’n eerste cd. “Jij bent mij en ik ben jou” met liederen en muziek, geïnspireerd door het onderricht van de Vietnamese zen-leraar Thich Nhat Hanh, was een belangrijke stap en is sindsdien een blijvende aansporing om poëzie en spiritueel onderricht te vertalen in liederen waarvan de melodieën zich aandienen als een zachte inspiratie. “Peace through music” onderteken ik m’n mail-berichten vaak en dat meen ik écht heel oprecht. Muziek kan bruggen bouwen en mensen verenigen daar waar de taal van religie of politieke en economische systemen mensen verder uit elkaar kan drijven. Ik ervaar muziek als een spirituele kracht en vind de relatie tussen muziek en stilte een boeiend terrein om te verkennen met allerlei instrumenten. Hoe muziek ons innerlijk kan voeden en aandacht voor het innerlijke lied dat binnenin ons resoneert, is voor mij een kunstvorm die niet losstaat van het leven van alle dag.

​

In 2018-2019 kwam ik in contact met de praktijk van ademhalingswerk, zowel via de Wim Hof-methode als Soma-breathwork. Sinsdien vormen deze methodieken voor mij een dagelijkse "no matter what" om me vrij te ademen, me energetisch op te laden en me te verbinden met de heldere krachtbron van aandacht en bewust ademhalen. Het samenstellen van eigen breathwork-audio's is sindsdien ook uit gegroeid tot een ware passie.

 

Joanna ontpopte zich al die jaren als een fantastische moeder. Een constante in ons gezinsleven is de ronde tafel, gedekt met heerlijk gezond bio-vegetarische voedsel. Wij voelen dat nu de tijd rijp is om onze twee passies - voeding en muziek - samen te brengen en te delen met velen. “Shantum” hetgeen “kalm of vredevol” betekent, is de naam van ons centrum waar we mensen willen samenbrengen rond gezonde voeding voor lichaam en geest. Be welcome en word ook jij een deel van onze biografie!

​

We are part of each other’s inner space! Peace through food and music! Aum Shanti(maal 108)!!!